
ORTA ASYA’NIN KÜRD’LERİ BELUÇİ’LER [1] Fecri DOST
Belucistan ve Kurdistan İki farklı coğrafyayada yaşayan aynı soydan gelen tek Milletir. Bu tespitin pankurdizm ile hiç ilgisi bulunmamaktadır. Tamamen Dil,Tarih,Sosyolojik araştırmaların bir sonucudur. Belucistan kurdistanın kardeşidir. Beluçistan İran, Pakistan ve Afganistan arasında bölündüğünü söylemiştik.
KURDGALNAME İLE ORTAYA ÇIKAN TARİH VE GERÇEKLER
Kurdgalname 1659/1660 yıllarında Axwend Mehemed Salih Zengene Beluc tarafından kaleme alınmıştır. Axwend Mehemed Salih Zengene Beluc, Kurdgalname’de Belucilerin Kürt asıllı olduğunu söylüyor ve Medler, Haşemitler, Yunanlılar, Eşkaniler, Sasaniler, Hintliler ve İslami döneme dair Beluci Kürtlerin üzerine duruyor ve çok değerli bilgiler veriyor. “Beluci Kürtleri” tabiri bana değil, yazara aittir. Aslında bu kitabın bulunuş tarihi çok eski. 1943 yılında Beluci aydınlarından Mir Nesirxan Ahmed Zeyi, hükümet adına Belucistan’ın Sorab kazasında vergi toplamaya giderken Kurdgalname’nin bir elyazmasını, Qazi Xewisbexş olarak da tanınan Qazi Abdulhamid’in evinde buluyor.
Mir Nesirxan Ahmed Zeyi, Qazi Xewisbexş’ten kitabı istiyor, fakat Qazi vermiyor. O dönemlerde kopi yapma imkanı olmadığından Mir Nesirxan kitabın orijinalini olduğu gibi bir nüshasını elyazısıyla çoğaltıyor ve 1988 yılında Pakistan Belucistanı’nın başkenti Quetta’da iki cildin birini “Beluc ve Belucistan Tarihi” adı altında basıyor. Mir Nesirxan 1991 yılında Beluci Akademisinin yardımıyla Kurdgalname’nin Farsçasını Belucistan Başkenti Quetta’da yayınlıyor. Kurdgalname’nin 1994 yılında Urduce’ye çevrisi yapılıyor ve yayınlanıyor. Mir Nesirxan kitaba yazdığı önsöz de “Kurdgalname, tarihçi Axwend Mehemed Salih Kurdi Zengene Beluc tarafından 1659 yılında yazılmıştır. Yazar kitabın birinci bölümünde kendi aslını Kürt Zengene aşiretine bağlyor. Zengeneler de Bud aşiretinin bir kabilesidir. Ayrıca yazar Braxoyi Kürtleriyle olan akrabalığını gündeme getiriyor. Yazar bu iki kabileyi Bud’un iki oğluna “Braxim” ve “Zengan”a bağlıyor. Bud’un kendisi ise Med Kral’ının 7. Oğluydu.
Bu kitap aslen Kürt ırkından olan Belucilerin tarihini irdeliyor………… Kurdgalname’ye göre Beluci Kürtleri daha sonra eski Belucistan’a gelip yerleştiler……..”(sayfa 21)
Belucistan Başkenti Quetta Üniversitesinde öğretim görevlisi olarak çalışan Nadir Qemberani Kurdgalname’ye yazdığı önsöz de “Kurdgalname, Belucileri büyük Kürt milletinin bir parçasıdır. Çünkü, Belucilerin içinde var olan aşiretler aynı isimle Kürtler içinde de varlar. Hatta bugün Beluciler içinde büyük bir aşiret var ki “Kürt” ismiyle tanınıyor. Axwend Mehemed Salih 400 yıl önce bu kitabı yazdı… Orta Doğunun ve İran’ın o dönemki faciaları ve tarihi olaylar bugün de yaşanıyor”(sayfa 28) Dr. Nasir Qemberani yazdığı önsözün devamında Beluciler ve Kürtler biri doğuya diğeri ise batıya yöneldi. Bugün Beluciler İran, Afganistan ve Pakistan arasında bölüştürülmüş; Kürtler ise Farslar, Araplar ve Türkler arasında bölüştürülmüş ve aynı akıbeti yaşıyorlar.
238 sayfadan oluşan Kurdgalname Kürt ve Kürdistan tarihi için bulunmaz bir eserdir. Kurdgalname’nin ilk cildi Hiwa Muhamed Zendi tarafından “Sorancaya” çevrildi ve 2012 yılında Aras Yayınları tarafından Kürdistan’da basıldı.
Baluç olarak da bilinen kelimenin kimi dilbilimcilerce Fars dilinde “göçebe” anlamına geldiği belirtilmiştir. Beluç’ça İran, Pakistan, Afganistan, Hindistanda konuşulur. Hint-Avrupa dil ailesinin İran grubunun bir üyesi olarak sınıflandırılır. Bu yüzden Farsça, Peştuca, Kürtçe, Dari, Tacik, dilleriyle benzeşir. Fakat en yakın olduğu dil kürtçe olduğu söylenmektedir. Doğu ve batı olmak üzere iki ana lehçesi vardır. Beluç’ça konuşanların toplam sayısı 20 milyon kişi olarak tahmin edilmektedir. Beluç’ça’nın bir lehçesi olan Batı Beluç’ça’yı konuşan kişi sayısı daha yaygındır. Batı lehçesi içinde ise iki ayrı lehçe, Rakhşani ve Makrani vardır. Doğu Beluç’ça lehçeleri (Belucistan, Pencap ve Sindh’in kuzey-doğu bölgelerinde) konuşulduğu bölgelerde, yazılı olarak çok az kullanılmaktadır.
Fakat Kürdistan’da yaşayan halkımız maalesef ön asyada bağımsızlık mucadelesi yürüten 20 milyon Kürdün varlığından bihaberdir. Oysa beluci Kürtleri kendi çocuklarına anlatıkları masallardan tutun yaşamın tüm alanlarında kendilerinin Kürt olduğunu söylerler. Kürdistan’da nasıl ki Kürt milli tarihinin önemli tarihsel şahsiyetleri arasında Ahmedé Xani gibi milli kürt edebiyatçıları varsa yine aynı dönemlerde yaşayan Belucilerin Ehmedı xanisi diyebileceğimiz 400 yıl önce yaşamış olan Beluci Kürtlerinin milli tarihçisi kabul edilen Axwend Mehemed Salih Kurdi Zengene Beluc tarafından 1659 yılında Kurdgelnamak (Kurd-gel-name) yani Kürt Halkının Kitabı adlı eseri yazmıştır. Bu kitap aslen Kürt ırkından olan Belucilerin tarihini irdeliyor. Kurdgalname’ye göre Beluci Kürtleri daha sonra eski Belucistan’a gelip yerleştiler. Beluç ve Kürtler aynı kavim olup Med’lerin torunlarıdır. Belucistan halkı kendi dil ve kültürünü günümüze taşıyabildi. Bunun yanında Beluç aşiretlerinin tamamında kabul görülen ve korunan Beluçilerin Soykütükleri Kitabında Kürtler ile Beluçların aynı halk olduklarını yazar.
Belucistan için özgürlük Mücadelesi verip şehit olan bazı Beluc kahramanlarının isimleri aynen şudur: Alî Şêr Kurd, Şêr Zeman Kurd, Alî Can Kurd, Mûmtaz Kurd, Xalid Kurd, Anwar Kurd, Yar Can Kurd. Yaklaşık 20 milyon Beluç kürdü asimile olmayarak günümüze kadar kendi dil ve kültürleri ile varlığını sürdürmektedirler. Vatanları Beluçistan’da aynı Kürd soydaşlarının kaderini paylaşmaktadır. Nasılki Kürdistan 4 parçaya ayrılarak istila edilmişse Beluçistan’da üç parçaya bölünerek istila edilmiştir. Kurdistan halkı bu kardeşlerine karşı duyarsız hata tanımamasına rağmen beluciler yaşamın her alanında kurdistan davasını biliyor ve kendi soydaşlarına bağlıdırlar. Mesela facebook gibi sosyal medya’da bakarsanız Beluçiler kendi harita ve bayraklarının yanına Kürdisan harita ve bayrağını koyarak aynı halk olduklarını beyan ederler.
FECRİ DOST – TELETEX NEWS24
Average Rating